Dragoš Kalajić-Uputstva spoznaji

III.1. Svaki oblik teži da istraje u biti svoje uloge određene pravilima Igre kosmičkog Uma. Značaj oblika zvanog „čovek“ ispoljava se jedinstvenom sposobnošću, u ovoj areni, da sebi postavlja pitanja o prirodi Uma i smisla Igre. Pitanja koja sebi postavljaš o prirodi kosmičkog Uma ne mogu dovesti u sumnju postojanje Uma jer je on ishodište, osnova, pokretač i cilj svih pitanja. Zato spoznaj granice sumnje: svaka sumnja je u funkciji apsolutne izvesnosti kosmičkog Uma koja ne može biti dovedena u sumnju jer je Um uzročnik svih sumnji.

III.2. Sa stanovišta stanice zvane „čovek“ – nije moguće potpuno spoznati kosmički Um jer je on beskrajan i neograničen a svi ljudski metodi spoznaje su odmerljivi i ograničeni.

III.3. Motivi, simboli ili alegorije su belezi ili orijentiri spoznajnih istraživanja. Razlikuj označavanje od označenog. Samo-ljudske „istine“ su privremenog i ograničenog značaja i značenja.

III.4. Ne dopuštaj da ti svest obmane privid logičkog savršenstva ljudskih iskaza u ogledalu jezika jer je jezik samo jedan od poslednjih, slabih i izobličenih, odjeka eha Velikog Praska kosmo-stvaranja.

III.5. Sve što nije prvobitno je samo bolja ili lošija, bliža ili dalja, imitacija prvobitnosti. Hronološke ili istorijske table imitacija obično osvedočavaju procese postupnih izobličenja prvobitnosti, do samog dna neprepoznatljivosti uzora ili negacija, koje su, po definiciji, parazitske prirode. Dakle, zadatak je prevazići „dekadenciju“ posredstvom verodostjnog „drugog počinjanja“, po uputstvima naših svetih knjiga: „da bi se jedno počinjanje ponovilo, ne treba vratiti sebe unazad sebe, kao u nešto u prošlosti, koje je poznato i koje treba imitirati – već treba učiniti da to počinjanje počne još prvobitnije…“

III.6. Nepokolebivo odolevaj tekućim, dakle promenljivim, talasima značenja reči. Drži se obale prvobitnih ili najdrevnijih, poznatih značenja reči. Stupanj drevnosti značenja – određuje stupanj ispravnosti značenja. Znaj da je izopačenje značenja reči, u mnogim slučajevima, delo svesne akcije usmerene razaranju vrednosti.

III.7. Pridaj veću pozornost te značaj imenima nego definicijama suštastava. Imena su izvedena iz izravnih iskustava manifestacija suštastava a definicije su pokušaji razuma da proizvoljno ograniči ono što je, po svojoj prirodi, neograničeno.

III.8. Napredak je sećanje. Zato je osnovni zadatak spoznaje susređivanje svesti ka sopstvu i širenje svetlosti spoznaje kroz vreme-prostor memorije, ka obnovi primordijalnog znanja. Znaćeš da si savladao prvi deo puta spoznaje kada prevladaš demoniju vremena-prostora i odgovarajućih ograničenja, kada „prošlost“, „sadašnjost“ i „budućnost“ ili „ovde“ i „tamo“, budeš doživljavao kao jednovremenost i sveprisutnost sebe.

III.9. Budi poput ogledala: sve slike sveta može primiti ali ni jedna uz njega ne prijanja, niti ga i jedna ne uslovljava. Ti nosiš bezmernu odgovornost jer si tvorac svih slika sveta koje opaža tvoj spoljni ili unutrašnji pogled. Vrlinom izložene odgovornosti, izlišno je da se ti prilagođavaš svetu – nek se svet prilagođava tebi.

III.10. U svakom skupu oblika prepoznaćeš hijerarhijsku vertikalu posredstvom znakova porasta složenosti strukture i funkcija. U domenu sistematskih ili ograničenih skupova oblika prepoznaćeš hijerarhijsku vertikalu posredstvom znakova porasta raznovrsnosti i antagoničnosti njihovih komponenti.

III.11. Ne pouzdaj se u kriterijum lepote, pri određivanju kvaliteta oblika, ako nisi uspeo sve „stilove“ sagledati kao različite aspekte dinamike manifestacije jedinstvenog mega-stila, koji obuhvata ljudske i ekstra-ljudske tvorevine.

III.12. Konempliraj simbol yin-yang kao kosmogram, opštu shemu kosmičke Igre: i u najvećoj sferi trijumfa haosa ili anarhije opstaje jedan nukleu kosmoa, iz koga započinje ciklus kosmičke obnove. Igri su neopohodna oba principa, dakle dualnost arhije i an-arhije.